Zawody za nami. Co zostało?
Jak donoszą nasze lokalne i mniej lokalne media zawody się odbyły i wszystko przebiegło zgodnie z planem. No właśnie. Wierzcie mi Państwo zgodnie z planem. Atmosfera jaka zapanowała podczas tych magicznych dni była niepowtarzalna.
Ale od początku.
W drugim dniu Mistrzostw Polski odbył się Slalom. Niekwestionowanym zwycięzcą w kategorii mężczyzn jeżdżących na stojąco był faworyt Mistrzostw, Andrzej Szcżęsny, jednonożny zawodnik, posiadający na swoim koncie wiele sukcesów. Ale mistrzostwa miały wielu bohaterów. W kategorii niewidomych i niedowidzących w obu przejazdach zwycięzcą okazał się Maciej Krężel, prowadzony przez niezwykle utalentowaną Annę Ogarzyńską, trenującą również naszą kadrę. Kaja Dobranowska, niedowidząca młoda dziewczyna startowała pomimo ogromnego bólu więzadeł i została zwyciężczynią Slalomu Giganta prowadzona przez Bartłomieja Olszewskiego, GOPR-owca z Andrychowa. Bohaterem Mistrzostw był Robert Stachowicz, który swoją determinacją i radością ducha zaraził pozostałych zawodników. Drugi dzień Mistrzostw, to dla jednonożnego Roberta 44 dzień na nartach. I choć był ostatni, co jest całkiem zrozumiałe zmierzając się z naszą kadrą, to za każdym razem ukończył przejazdy, mimo wypadania z trasy. Nie traci hartu i już szaleje w Białce.
Cztery dni zawodów, to cztery dni wytężonej pracy organizatorów, cztery dni stresu dla zawodników, którzy - szczególnie do Mistrzostw Polski - podchodzą arcypoważnie, ale też czas integracji i wspólnej zabawy.
Ci, którzy po raz pierwszy mieli do czynienia z niepełnosprawnymi zwłaszcza na stoku, przekonali się, że wygrać z nimi niełatwo. I choć jednoręki lub jednonożny sportowiec robi spektakularne wrażenie, to niczym nie różni się od pełnosprawnych osób, jest mu po prostu trudniej. I każdy pełnosprawny powinien się wstydzić narzekając na ciężkość bytu.
Na całym świecie wszystkim zawodom tego typu towarzyszą szkoły. Zapytajmy dzieci, czy wiedzą kto to jest niepełnosprawny?A teraz zapytajmy dlaczego ich zabrakło.
Obecność szkól i praktyczne ukazanie tematu, który jest jakiś taki odległy i obcy, miała odpowiedzieć na zadane wyżej pytanie: na co komu zawody dla niepełnosprawnych?
Do następnego roku.
Pełna galeria na www.fotowedwoje.eu
1) zawody integracyjne https://www.facebook.com/#!/media/set/?set=a.343845158992546.76946.343005532409842&type=3
2) Rozdanie nagród dzień 1 https://www.facebook.com/fotowedwoje#!/media/set/?set=a.344406695603059.77080.343005532409842&type=3
3) Rozdanie nagród dzień 2 https://www.facebook.com/media/set/?set=a.345044625539266.77250.343005532409842&type=3
/monique/
Jak donoszą nasze lokalne i mniej lokalne media zawody się odbyły i wszystko przebiegło zgodnie z planem. No właśnie. Wierzcie mi Państwo zgodnie z planem. Atmosfera jaka zapanowała podczas tych magicznych dni była niepowtarzalna.
Ale od początku.
W drugim dniu Mistrzostw Polski odbył się Slalom. Niekwestionowanym zwycięzcą w kategorii mężczyzn jeżdżących na stojąco był faworyt Mistrzostw, Andrzej Szcżęsny, jednonożny zawodnik, posiadający na swoim koncie wiele sukcesów. Ale mistrzostwa miały wielu bohaterów. W kategorii niewidomych i niedowidzących w obu przejazdach zwycięzcą okazał się Maciej Krężel, prowadzony przez niezwykle utalentowaną Annę Ogarzyńską, trenującą również naszą kadrę. Kaja Dobranowska, niedowidząca młoda dziewczyna startowała pomimo ogromnego bólu więzadeł i została zwyciężczynią Slalomu Giganta prowadzona przez Bartłomieja Olszewskiego, GOPR-owca z Andrychowa. Bohaterem Mistrzostw był Robert Stachowicz, który swoją determinacją i radością ducha zaraził pozostałych zawodników. Drugi dzień Mistrzostw, to dla jednonożnego Roberta 44 dzień na nartach. I choć był ostatni, co jest całkiem zrozumiałe zmierzając się z naszą kadrą, to za każdym razem ukończył przejazdy, mimo wypadania z trasy. Nie traci hartu i już szaleje w Białce.
Cztery dni zawodów, to cztery dni wytężonej pracy organizatorów, cztery dni stresu dla zawodników, którzy - szczególnie do Mistrzostw Polski - podchodzą arcypoważnie, ale też czas integracji i wspólnej zabawy.
Ci, którzy po raz pierwszy mieli do czynienia z niepełnosprawnymi zwłaszcza na stoku, przekonali się, że wygrać z nimi niełatwo. I choć jednoręki lub jednonożny sportowiec robi spektakularne wrażenie, to niczym nie różni się od pełnosprawnych osób, jest mu po prostu trudniej. I każdy pełnosprawny powinien się wstydzić narzekając na ciężkość bytu.
Na całym świecie wszystkim zawodom tego typu towarzyszą szkoły. Zapytajmy dzieci, czy wiedzą kto to jest niepełnosprawny?A teraz zapytajmy dlaczego ich zabrakło.
Obecność szkól i praktyczne ukazanie tematu, który jest jakiś taki odległy i obcy, miała odpowiedzieć na zadane wyżej pytanie: na co komu zawody dla niepełnosprawnych?
Do następnego roku.
Pełna galeria na www.fotowedwoje.eu
1) zawody integracyjne https://www.facebook.com/#!/media/set/?set=a.343845158992546.76946.343005532409842&type=3
2) Rozdanie nagród dzień 1 https://www.facebook.com/fotowedwoje#!/media/set/?set=a.344406695603059.77080.343005532409842&type=3
3) Rozdanie nagród dzień 2 https://www.facebook.com/media/set/?set=a.345044625539266.77250.343005532409842&type=3
/monique/
Bardzo przydatne i ciekawe informacje !
OdpowiedzUsuń